Atalar sözü — Aqılnıñ közü / 3
Tertip Etken: Şevket ASANOV
Hazırlağan: Zera BEKİROVA
- Aqmasa da tama.
- Aq olmasa da, pak olsun.
- Aq pamuqtan aq köpekke zarar bar.
- Aqrabasına taş atqan oñmaz.
- Aqraba edik, aqrep oldıq biz-bizge,
Ayrı tüştik – baqmaz oldıq yüz-yüzge. - Aqsaq — aqıl, taz — pahıl, ille soqurdan saqın!
- Aqsaq qarğa aldın uçar.
- Aqsaq olsa da, öz atıñ.
- Aq sevgenni halq sever.
- Aq söz ağuvdan accıdır.
- Aq söz aqqan suvnı toqtatır.
- Aq urba kir kötermey.
- Aqça adamğa aqıl ögretir.
- Aqça alsañ — sayıp al, apay alsañ — sevip al!
- Aqçalı adamdan dağlar da qorqar.
- Aqçanı aqça tapar.
- Aqçañ ketkenine baqma, işiñ bitkenine baq!
- Aqçasız bazar — kefinsiz mezar.
- Aqçası ucuz olğannıñ özü qıymetli olur.
- Aqşamdan soñ kün doğmaz.
- Aqşamdan soñ yürgenni ya aç qapar, ya it qapar.
- Aqşam qavur, saba savur.
- Aqşamnıñ işini kün küler.
- Aqşamnıñ işini sabağa qaldırma!
- Aqşam olsa qon, tañ atsa köç!
- Aqıl azmaz, kemal tozmaz, aqılsızdan mefa olmaz.
- Aqıl ayınmaz (qartaymaz), altın çürümez.
- Aqıl, aqıl, aqılda, fitnecilik pahılda.
- Aqıl aqılğa pahıl.
- Aqıl aqıldan quvet alıp.
- Aqıl aqıldan üstün.
- Aqıl bazarda satılmaz.
- Aqılğa aqıl, nefretke çıdamlılıq qoş!
- Aqılğa kelmegen başqa kelir.
- Aqıldan artıq baylıq yoq.
- Aqıl içün yol birdir.
- Aqıllarnı bazarğa çıqarğanlar:er kes kene öz aqlısını begengen.
- Aqıllı adamnı falcılar sevmez.
- Aqıllı başta saç turmaz.
- Aqıllı biñ azaptan qurtulır, aqılsız bir azapqa tutulır.
- Aqıllı bir kere aldanır.
- Aqıllı bir taşqa eki kere sürünmez.
- Aqıllığa ayttım — añladı, bildi, aqılsızğa ayttım — şaqıldadı küldi.
- Aqıllığa er bir yıqılğanı aqıl olur.
- Aqıllıdan aqıllı söz çıqar, aqılsıznıñ başını yarsañ da közü çıqar.
- Aqıllı duşman aqılsız dosttan eyidir.
- Aqıllı işine baqar, aqılsız tişine.
- Aqıllı iş — qanatlı quş.
- Aqıllı kişige tazir kerekmez, baqıştan añlar.
- Aqıllı kişiniñ ağızı bektir.
- Aqıllı köpür tapqance, aqılsız suvnı yaldap keçer.
- Aqıllı körgenini, ahmaq eşitkenini söyler.
- Aqıllınen aqıl tanışqan doğru yolnen keter.
- Aqıllınen odun-taş taşımaq, ahmaqnen pilâv aşamaqtan hayırlıdır.
- Aqıllınen odun taşı, ar etme, aqılsıznen altın tapsañ — pay etme!
- Aqıllınıñ anası ağlamaz.
- Aqıllınıñ atı azmaz, tonu tozmaz.
- Aqıllınıñ duşmanlığı cailniñ duşmanlığından hayırlıdır.
- Aqıllı ögrenir, ahmaq ögretir.
- Aqıllınıñ yükü ahmaqnıñ omuzında.
- Aqıllı oylanğance, tentek işini bitirir.
- Aqıllı söz baylıqtan paalıdır.
- Aqıllı edepni edepsizden ögrenir.
- Aqıllı eki kere aldanmaz.
- Aqıllı erden söz çıqar, aqılsız erden baş teşilip köz çıqar.
- Aqılnen iş tutqan aldanmaz.
- Aqılnı aqılsızdan, aqiqatnı yalancıdan ögren!
- Aqılnı bayıtqan atalar sözüdir, oña yol açqan insannıñ özüdir.
- Aqıl paranen satılmaz.
- Aqılsız başnıñ zametini eki ayaq çeker.
- Aqılsızğa altın da cez olıp körünir.
- Aqılsızğa sayğı etseñ çarığınen törge çıqar
- Aqılsızdan mefa kelmez, yigit oğlundan cefa.
- Aqılsız dostuñ olğance, aqıllı duşmanıñ olsun.
- Aqılsız duşmandan bir saqlan, aqılsız dosttan biñ saqlan!
- Aqılsız yigitke altın cez olıp körünir.
- Aqılsıznen aş aşağance, aqıllınen taş taşı!
- Aqılsıznıñ parası aqıllınıñ cebinde.
- Aqılsız oğluñ olğance, azbar tolu malıñ olsun.
- Aqılsız özüniñ divane qızını maqtar.
- Aqılsız özü utanmaz, soyu utanır.
- Aqılsızca aytılğan söz dostnı duşman eter.
- Aqılı aznıñ saçması çoq olur.
- Aqılı barğa yaqın bar.
- Aqılı yoqnıñ zevqı çoq.
- Aqılı keskinniñ eli altındır.
- Aqılı qısqanıñ tili uzundır.
- Aqılıña aqıl qoş, açuvıña — sabır!
- Aqılıña kelgen başıña kelmesin.
- Aqılıñ olğanda etegiñni cıy!
- Aqılı olğan añlar, aqılsız olğan diñler.
- Aqılı olmağannıñ zevqı artıq.
- Aqılıña yahşılıq yapmaq kelse, yarınğa qaldırma!
- Aqıl — yarı baylıqtır.
- Aqıl yaşta degil, baştadır.
(Şevket Asanovnıñ "Atalar sözleri ve aytımlar" kitabından alındı)
(DEVAM ETECEK)